ارزیابی عملکرد مدلWRFبا نُه پیکربندی فیزیکی مختلف برای پیش‌بینی بارش زمستانه جنوب‌غرب ایران

مدل‌میان‌مقیاس پیش‌بینی وضع هوا (WRF) دارای طرح‌واره‌های پارامتری‌سازی فیزیکی متنوعی است که انتخاب یک مجموعه بخصوص از این طرح‌واره‌ها می‌تواند تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر دقت پیش‌بینی‌های مدل داشته باشد. بنابراین باید با توجه به سامانه‌های جوی حاکم بر منطقه‌ی مورد مطالعه گزینه‌های مناسب انتخاب شوند. در این پژوهش دقت پیش‌بینی‌های 24 ساعته در منطقه‌ی جنوب‌غرب ایران برای دوره‌ی اول دسامبر 2011 تا 29 فوریه 2012، با استفاده از نُه پیکربندی متفاوت مدل WRF، راستی‌آزمایی می‌شود تا پیکربندی مناسب بدست آید. فرآیند راستی‌آزمایی با استفاده از جدول توافقی 2×2 و کمیت‌های راستی‌آزمایی وابسته به این جدول انجام شده است. با وجود اشکالات زیاد در پیش‌بینی بارش، نتایج راستی‌آزمایی کمیت اریبی نشان می‌دهد که به طور کلی مدل WRFبرای همه‌ی آستانه‌های بارشی برای همه‌ی پیکربندی‌ها غیر از آستانه‌ی بارشی 15-10 میلی‌متر برای پیکربندی سه و آستانه‌ی بارشی بیش از 15 میلی‌متر برای پیکربندی دو و سه که فروپیش‌بینی داشته است، دارای فراپیش‌بینی می‌باشد. مقدار کمیت نسبتصحیح (PC) برای بارش‌های زیر 15 میلی‌متر با متوسط 91 درصد پیکربندی سه را مناسب نشان می‌دهد و برای بارش‌های بیش از 15 میلی‌متر پیکربندی دو را با 97 درصد مناسب تشخیص داده است. همچنین امتیاز مهارتی پیرس (PSS) برای آستانه‌ی بارشی زیر 10 میلی‌متر، پیکربندی دو را مناسب نشان می‌دهد. این امتیاز مهارتی برای آستانه‌ی بارشی 15-10 میلی‌متر، پیکربندی چهار و برای آستانه‌ی بارشی بیش از 15 میلی‌متر پیکربندی هشت را مناسب تشخیص داده است. به طور کلی برای بارش‌های سبک (5-1/0 میلی‌متر) و بارش‌های متوسط (10-5 میلی‌متر) پیکربندی‌های دوو سه در مقایسه با سایر پیکربندی‌ها از دقت بالاتری برخوردار است. برای بارش‌های شدید (15-10میلی‌متر)پیکربندی‌های سهو چهار در مقایسه با سایر پیکربندی‌ها دقت بالاتری را داراست. ولی در مورد بارش‌های سنگین (بیشتر از 15میلی‌متر) پیکربندی‌های دو، سه و هشت از نتایج یکسانی برخوردار بوده و پیکربندی مشخصی را نمی‌توان برگزید.